مقایسه ضربان قلب و برخی علائم بالینی دیگر (تپش قلب و تنگی نفس) در بیماران مصرف کننده دیگوکسین af مبتلا به ریتم در دو روش تجویز مختلف روزی نصف با روزی یک قرص بجز دو روز در هفته

سابقه و هدف: سابقه و هدف: دیگوگسین یکی از داروهای پر مصرف در اختلالات ریتم فیبریلاسیون دهلیزی بوده که مورد استفاده بیماران قرار میگیرد. از آنجاییکه نحوی صحیح مصرف این دارو در بروز نتایج درمانی آن بسیار مهم و ضروری است باید روش مصرف واحد و استانداردی را به همه بیماران توصیه نمود و از آنجاییکه در شیوه مصرف این دارو بصورت مصرف روزانه یک قرص بجز دو روز در هفته و مصرف روزانه نصف قرص، اختلاف نظر بین متخصصین قلب وجود دارد، بر آن شدیم تا با انجام این کارآزمایی بالینی، دو روش فوق مصرف داروی دیگوکسین را با هم مقایسه نماییم. مواد و روش ها : این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی و بر روی 50 نفر از بیماران مصرف کننده قرص دیگوکسین مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود در طی سالهای 91-90 که رضایت شرکت در تحقیق حاضر را داشتند، انجام شده است. کلیه بیماران در اولین مراجعه مورد معاینه قرار گرفته و پرسشنامه خودتنظیمی در اختیار آنان قرار گرفت. این پرسشنامه دارای 14 سوال سنجش وضعیت روحی و جسمانی 7 گزینه ای عالی، خیلی خوب، خوب، متوسط، بد، خیلی بد، و وحشتناک بود که یکبار در بدو مراجعه و سپس یک ماه بعد و با تغییر شیوی مصرف قرص دیگوکسین روزی یک قرص بجز دو روز در هفته به روزی نصف قرص توسط بیماران تکمیل گردید. داده ها ی دو پرسشنامه هر بیمار جمع آوری و وارد رایانه شده و با نرم افزار آماری spss نگارش 16 و آزمونهای مرتبط، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. در این مطالعه (p<0/05) معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها : 49بیمار درمطالعه شرکت نمودند. متوسط سن بیماران 64/11 ± 16/65 سال که 18 نفر (36.7?) آنها مرد بودند. متوسط شاخص توده بدنی بیماران 96/5±95/30 کیلوگرم بر متر مربع بود. نحوی مصرف دیگوگسین در 27 نفر (55.1?) بصورت نصف قرص روزانه و دربقیه بیماران یک قرص هرروزبه جز 2 روزدرهفته بود. میانگین کراتینین در بیماران زمانیکه دیگوکسین بصورت روزانه نصف قرص مصرف میکردند 19/0 ± 91/0 میلی گرم در دسی لیتر وزمانیکه به صورت روزانه یک قرص به جز 2 روز در هفته مصرف میشد ، معادل 16/0 ± 87/0 میلی گرم در دسی لیتربود .(p = 0.232) میانگین ضربان قلب 36/20 ± 67/80 ضربه در دقیقه دربیمارانیکه روزانه نصف قرص دیگوکسین مصرف نموده و 38/17± 27/78 ضربه در دقیقه دربیمارانی بود که روزی یک قرص به جز دو روز در هفته مصرف می کردند wilcoxon single ranks test) p=0/665,). در خصوص تغییرات تعداد ضربان قلب در 22 نفر (44.9?) ازبیماران کمتر و در 27 مورد (55.1?) بیشتر بود. میانگین نمرات تنگی نفس دربیمارانیکه دیگوکسین نصف قرص روزانه مصرف میکردند 1/1 ± 76/3 امتیاز و در بیمارانیکه هرروزبه جز 2 روز در هفته یک قرص مصرف میکردند 65/0 ± 53/4 امتیاز بدست آمد wilcoxon single ranks test) p=0/0001,). گزارش وضعیت تنگی نفس به این صورت بود که 21 نفر (42.9?) بدتر ، 27 مورد (55.1?) بهتر و 1 مورد (2?) ازبیماران بدون تغییر در دو روش تجویز دارو بودند. نمرات تپش قلب در بیماران فوق در زمان مصرف روزانه نصف قرص معادل871/0 ± 4 امتیاز و در مصرف روزانه یک قرص معادل 3 /1 ± 1/4 امتیاز بدست آمد wilcoxon single ranks test) p=0/524,). گزارش وضعیت تپش قلب به این صورت بود که 17 نفر (34.7?) بدون تغییر، 17 نفر (34.7?) تپش قلب کمتر و 15 نفر (30.6?)، تپش قلب بالاتر در مقایسه دو روش مصرف قرص را داشتند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوه مصرف روزانه نصف قرص دیگوکسین میتواند به طور معنی داری مشکلات روحی و جسمانی بیماران مبتلا به ریتم فیبریلاسیون را کاهش داده و باعث افزایش کیفیت زندگی این بیماران شود.